Koning der Haaksbergse schutterskoningen Albert Ordelmans: ‘Zolang het nog kan, ga ik door.’
Het is hem al drie keer gelukt om de vogel van de paal te schieten. Albert Ordelmans (77) uit Haaksbergen werd vorig jaar voor de derde keer gekroond als schutterskoning tijdens de Schuttersfeesten. En dat is uniek in de geschiedenis van de Haaksbergsche Schutterij.

“Tenminste voor zover we weten”, zegt de schutterskoning lachend. “De Schutterij bestaat sinds 1758. In de beginjaren is alles niet zo goed bijgehouden. Maar voor zover wij weten, ben ik de eerste.” In de tuin achter hun huis in Haaksbergen blikt hij samen met zijn vrouw Annie terug op zijn jaren bij de Schutterij. Op tafel ligt een stapel fotoboeken met foto’s van de zestig jaar dat Albert lid is van de vereniging. En daarin mogen de foto’s van de drie koningschappen natuurlijk niet ontbreken.

In het bloed
Albert geniet zichtbaar als hij over zijn belevenissen bij de Haaksbergse vereniging vertelt. “Een schitterende tijd.” ís zijn samenvatting van de afgelopen zestig jaar. Zestig jaar waarin hij niet alleen drie keer schutterskoning was, maar ook commandant, bevelvoerder, eerste bieleman, onderofficier en officier is geweest.

En hij is niet de enige van de familie die met het schutterij virus is besmet. Annie gaat al jaren trouw mee en ook hun beide zonen Norbert en Gerjan zijn lid van de Haaksbergsche Schutterij. “Het zit in ons bloed”, zegt de koning trots.

‘Halsoverkop naar Hengelo voor een jurk’
De eerste keer dat Albert de romp van de paal schoot, was in 1986. En daar had de familie niet op gerekend. “Voordat we ’s avonds naar het feest konden, dat was toen nog niet in de tent zoals nu, moesten we eerst halsoverkop naarHengelo om een jurk te kopen,” blikt Annie terug.

In 1994 was het weer raak en werd Albert voor de tweede keer gekroond tot schutterskoning. Daarmee was het nog niet gedaan voor de Haaksbergenaar. Vorig jaar Lukte hem dat dus voor de derde keer. En dat betekent een druk eerste weekend van september voor Albert en Annie. Vrijdagavond wordt traditiegetrouw de vogel op de stang gezet door de koning. Zaterdagmorgen is het vroeg dag. Om vijf uur begint de reveille met de commandant, twee officieren, twee bielemannen en vijf trommelaars van de Haaksbergse Harmonie.

Stevig ontbijt
Na een rondgang dwars door Haaksbergen is het tijd voor de eerste stop in het gemeentehuis. In het gemeentehuis staat de burgemeester klaar met een hapje en drankje. Daarna wordt de tocht vervolgd naar de familie Ordelmans, waar de reveille eindigt en een stevig ontbijt klaar staat. Met volle buik trekt de groep verder naar de Kalter, waar de rest van de leden van de Schutterij en de muzikanten van de Haaksbergse harmonie aansluiten en hun tocht vervolgen naar het Park Scholtenhagen. Aangekomen in het Park Scholtenhagen begint het spektakel met het eerste schot door schutterskoning Albert. Daarna begint het schieten en wordt het aan het eind van de middag duidelijk wie zijn opvolger wordt. Een intensief programma waarin Albert op sommige momenten een stapje terug moet doen. “Ik kan niet meer meelopen naar het Scholtenhagenpark. Dat laat mijn gezondheid niet toe. Maar ik ben ook al 77.“

Kameraadschap
Maar wat is nou het mooiste aan de Schutterij? “Het mooiste eraan is het kameraadschap,” vertelt hij vol enthousiasme. “Niets moet, je mag zelf bepalen wat je kan. Vroeger was het zo, dat als je schutterskoning wilde worden, je eigenlijk wel een grote boer moest zijn. Vaak werd er dan een beest verkocht, want de koning die moest alles betalen. Maar dat doen we niet meer. iedereen die lid wil worden, moet mee kunnen doen. En je mag zelf bepalen of je één rondje wil geven of meer.” “Hetzelfde geldt voor het ontbijt op zaterdagmorgen,” vult Annie aan. “Wij doen dat hier thuis, omdat we dat leuk vinden. Maar er zijn ook mensen die het liever in het Schuttershoes doen.”

Geheim van de koning
Wat Is het geheim van de koning der Haaksbergse schutterskoningen? “Eigenlijk moet je gewoon een beetje geluk hebben. Je moet op het juiste moment aan de beurt zijn. En dan natuurlijk wel raken. Ik heb gewoon drie keer geluk gehad.” zegt hij lachend. Hoewel dit een heel mooie prestatie is, hangt de drievoudig koning zijn geweer nog niet aan de wilgen. Op de vraag of hij in 2018 nog een keer voor de winst gaat, geeft hij een duidelijk antwoord. “Jazeker, zolang het nog kan ga ik door.”