De folkloristische schutterijen, schuttersgilden en schutbroederschappen zijn ontstaan uit de historische schutterijen. Ze hebben tegenwoordig vooral een sociale, culturele en toeristische functie. Ze houden verschillende keren per jaar een optocht en schieten met een buks. Afhankelijk van de regio worden er andere schietdisciplines beoefend.

Schutterijen dateren al uit de middeleeuwen en waren zuiver plaatselijke instellingen. Na 1814 veranderde de situatie. De lokale schutterijen werden vanaf dat jaar eenvormig georganiseerd. Ze kregen als taak het handhaven van binnenlandse order en rust; en het dienen in tijden van oorlog en buitenlandse dreiging. Gemeenten met meer dan 2500 inwoners kenden een dienstdoende schutterij.

In de overige gemeenten kwam een rustende schutterij. Deze werd pas actief in geval van oorlog. In 1827 werd bepaald dat er op iedere honderd inwoners twee schutters moesten zijn. Mannen tussen de 24 en 34 jaar waren schuttersplichtig en moesten zich bij de gemeente laten registreren. Door middel van een lotingsysteem werd bepaald wie daadwerkelijk tot de schutterij moest toetreden. De staat versterkte de wapens en wapenuitrusting, terwijl de gemeente de kosten voor onderhoud en vervanging betaalde. 

In 1901 werden de schutterijen afgeschaft. De Haaksbergsche Schutterij ontstond op 24 maart 1785. In hoeverre de Haaksbergsche schutters betrokken waren bij de schermutselingen op de nadering van de Franse troepen in 1794/95 is niet bekend, evenmin of er enkele hebben deelgenomen aan de Russische Veldtocht van Napoleon Bonaparte. Wel is komen vast te staan dat er in die jaren schietwedstrijden werden gehouden. Samen met vele dienstplichtigen waren de Haaksbergsche schutters na de Belgische opstand gedwongen in de jaren 1830-’34 actieve dienst te verrichten. In augustus 1834 keerden zij terug. Te hunnen ere werden Schuttersfeesten georganiseerd.

De Schuttersfeesten in Haaksbergen worden gehouden tijdens weekeinde van eind Augustus/ begin September tegelijk met de Haaksbergsche kermis, die sedert eeuwen op deze datum wordt gehouden.Tot aan 1976 kende de schutterij geen vaste leden, met uitzondering van enkele officieren, bielemannen en vendeliers. Degene die zich in die tijd geroepen voelde om aan het vogelschieten deel te nemen kon zich een week van te voren en zelfs nog enkele uren voor de aanvang, aanmelden als deelnemer. In 1976 werd besloten om over te gaan tot de aanschaf van 30 uniformen en het aangaan van een “vast” lidmaatschap.